KALP TÜPÜNÜN OLUŞUMU ve POZİSYONU
Başlangıç olarak, kardiyogenik alanın merkezi kısmı prokordal plağın ve nöral plağın anteriorunda yerleşiktir. Nöral tüpün kapanması ve beyin veziküllerinin oluşumundan sonra MSS, baş bölgesine doğru merkezi kardiyojenik alan ve gelecekteki perikardiyal boşluk üstüne doğru hızla büyür. Sonuç olarak, prokordal plak (gelecekteki buccopharyngeal membran) ve kardiyojenik plağın merkezi kısmı ileri doğru çekilir. Daha sonra transvers aksisi boyunca 1800 döner. Sonuçta kardiyojenik plağın merkezi kısmı ve perikardiyal boşluk, buccofaringeal membrana ventral ve kaudal olarak yerleşir.
Sefalokaudal fleksiyonla eş zamanlı olarak, orijinal olarak yassı embriyonik alan transvers yönde kıvrılır. Sonuçta 2 lateral endokardiyal tüp birbirine yaklaşır ve kaynaşır. Kaynaşma sefalik uçtan başlar ve kaudal uca doğru ilerler ve tek bir endokardiyal tüp şekillenir.
Gelişen ilkel kalp tüpü, perikardiyal kaviteye doğru giderek büyür. Başlangıçta, tüp, perikardiyal boşluğun dorsal kenarına dorsal mesokardium olarak adlandırılan bir mezodermal doku kıvrımı ile asılı kalır. Ventral mesokardiyum hiç oluşmaz. Gelişim ilerledikçe dorsal mesokardium da ortadan kalkar.
Bu olaylar gerçekleşirken, endokardiyal tüplere komşu olan mezoderm giderek kalınlaşır ve epimiyokardiyal mantoyu oluşturur. Bu tabaka endotelyal tüpten önceleri kardiyak jöle olarak adlandırılan bir madde ile ayrılır. Daha sonra bu madde endotelden kaynaklanan hücrelerle istila edilir. Sonuçta, kalp tüpünün duvarı 3 tabakadan oluşur:
a-Kalbin iç endotel döşemesini oluşturan endokardium,
b-Muskuler duvarı oluşturan miyokardiyum,
c-Tüpün dışını örten epikardiyum ya da visseral perikardiyum.
Yorumlarınız Bizim İçin Değerlidir.
Yorum yapmayı unutmayınız.